ร้านหนังสือเก่านายขรรค์

ครับ...จริงๆครับ บอกให้ได้ยินได้รู้กันให้ทั่วเลยนะครับ  ไม่ว่าลูกค้าใหม่  ลูกค้าเก่า....ถ้าท่านเห็นหนังสือที่เราส่งให้แล้วไม่ถูกใจ หรือเกิดการเข้าใจผิดในการสั่งซื้อ  หรือด้วยเหตุผลอื่นใดก็ตาม ทำให้ท่านรู้สึกว่าไม่อยากได้หนังสือเล่มนั้นไว้ในครอบครอง....โทรกลับมา หรือติดต่อกลับมาได้เลยนะครับ  ไม่ซีเรียสนะครับ...ผมจะโอนเงินพร้อมค่าส่งไปให้นะครับ//กรุณาอย่าเกรงใจผมนะครับ...ผมเข้าใจดีนะครับว่าความรู้สึกของท่านเป็นยังไง  แต่ที่แน่ๆเลยผมก็จะมีความรู้สึกไม่ดีไปด้วย  ถ้าผมรู้ว่าลูกค้าที่ได้หนังสือจากร้านผมมีความรู้สึกแบบที่ผมว่ามา...///สิ่งที่ผมเคยพูดไว้ในวันแรกๆเมื่อเปิดร้านใหม่ๆคือ  ผมต้องการเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยให้คนอีกจำนวนมาก  ที่ต้องการตามหา  ความรู้สึกดีๆ  ความรู้สึกเก่าๆกลับมาอีกครั้ง  กับหนังสือที่เราเคยผ่านมาพร้อมกับความทรงจำดีๆในแต่ละช่วงเวลาชีวิตเหมือตัวผมที่เคยตามหามาก่อน....นั่นคือวัตถุประสงค์ต้นๆของทางร้านนั่นคือช่วยตามหาสิ่งดีๆแม้จะเป็นความสุขเล็กๆน้อยๆของใครก็ตามที่จะมีได้กับหนังสือที่มีประวัติส่วนตัวกับหนังสือเล่มนั้นๆๆ////เป็นการแฟร์ของท่านและของร้านนะครับ  ถ้าท่านคิดว่าหนังสือที่ได้ไป  ไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองวาดฝันไว้ท่านต้องติดต่อกลับมาเพื่อรับเงินคืนนะครับ..////****กรณีที่ผมว่ามาคือลูกค้าที่เอาจากทางร้านไปเพื่อสะสมหรือต้องการอ่านจริงๆนะครับ  ส่วนที่เอาไปเพื่อไปขายต่อและเอาไปขายต่อไม่ได้  แล้วมาโวยวาย  อันนี้แล้วแต่ท่านนะครับ  ถ้าท่านติดต่อกลับมาผมก็โอนเงินคืนให้ครับ...ผมก็ไม่ซีเรียสนะครับ  แต่จะเซ็งนิดๆ...555..////......สุดท้่ายนะครับ//ผมเขียนไว้ในหลายที่นะครับ  ในบทความ  และบนเว็บ บนfb..ร้านผมขายหนังสือเก่านะครับ///หนังสือเก่าก็คือหนังสือที่ใช้แล้ว  เก็บรักษามาดีบ้าง ตามบุญตามกรรมบ้าง ใช้มาเยอะ  ใช้มาน้อย ดังนั้นหนังสือเก่านี่มีหลายสภาพนะครับ.....ไม่มั่นใจอย่าสั่งซื้อนะครับ  อาจเจอของไม่ดีไม่ว่าเว็บผมหรือเว็บไหนๆ  ทางที่ดีควรจะโทรมาสอบถามสภาพกันก่อนนะครับจะได้ไม่เสียความรู้สึกเมื่อได้รับหนังสือ//////อันนี้สำคัญนะครับ...ร้านผมมีหนังสือเก่า  ทีสภาพดีมากๆเลย  ไม่ช้ำเลย แถมยังอายุมากอีกต่างหาก  แต่ขณะเดียวร้านร้านผมก็มีหนังสือเก่า  ดีๆ  อายุ30-40 ปี แต่สภาพไม่ดีเลย  กระดาษเก่า กรอบ เหลือง บางเล่มก็ซ่อมสันปกแล้ว...แต่อ่านได้ ใช้ได้ และก็จะเป็นหนังสือที่น่าอ่านด้วย....ครับพูดตรงๆก็คือ  หนังสือมีดี-ดีมาก-พอใช้-เก่าเยิน-พูดง่ายๆมีทุกสภาพนะครับ....ผมขายและอยากขายกับคนที่คิดว่าอยากได้จริงโดยไม่ได้มีความรู้สึกว่าโดนบังคับ  หรือหลอกลวงน่ะครับ.....///ไม่แน่ใจอย่าซื้อเลยจะดีที่สุดนะครับ........

ว่าจะรอให้ครบปีก่อนแล้วค่อยเขียนหัวข้อนี้  เพราะตอนนั้นคงมีตัวเลขที่น่าจะเก็บเร็คคอร์ดไว้หรือไม่ก็คงจำได้โดยไม่ต้องไปบันทึกตรงไหนเพื่อช่วยเตือนความจำ...ตัวเลขที่ว่าก็เป็นตัวเลข page view ใน1ปี...ถามตัวเองบ่อยๆว่าจะมีคนดูไหมหนอตอนเริ่มเปิดร้านใหม่..แต่ผ่านมาได้3เดือน-6เดือน..ค่อยหายใจทั่วท้องหน่อย..ครับ..มีครับ  .มีคนเข้ามาดูเรื่อยๆ  ถ้าเป็นกราฟ ก็เป็นรูปเชิดหัวขึ้นเรื่อยๆ......ตอนนี้ผ่านมา10เดือน..ทนไม่ไหวก็เลยเอาซักหน่อยกับตัวเลขที่เฝ้าดูมาตลอดหลังจากเปิดร้าน...ที่ว่าเอาซักหน่อยแล้วก็ไม่รอให้ถึงปีเนี่ย  เพราะมันบังเอิญมีตัวเลขที่จะจำได้แม่นยำหน่อย  คิดว่าแม้จะผ่านไปเป็นปี ก็คงนึกตัวเลขนี้ออกแม้จะไม่ได้เปิดเรคคอร์ดที่ไหนดู...ครับ200000 view กับ10 เดือน...ถามว่าพอใจไหม  พอครับ..ถามว่าดีใจไหม  ก็ดีครับ....ถามว่าแล้วขายได้ไหม..ได้ครับ  แล้วถามว่าขายดีไหม..อันนี้ไม่แน่ใจครับ...บอกตรงๆ ผมขายไปเรื่อยเปื่อยได้ไม่ได้ก้ไม่ได้หวังว่าตรงนี้จะเป็นรายได้ที่ทำให้มั่นคงอะไรขึ้นมาอีก..ที่ขาย..ที่ทำ..ตอนนี้เรียกแบบชาวบ้านเรียกว่าที่ทำเนี่ย  ทำแข่งกับตัวเอง..ทำเพราะอยากทำ  ทำเพราะคิดว่าพอจะทำได้...ขอสารภาพครับว่าที่ทำเนี่ยน่ามาจากบังเอิญผมเป็นลูกจ้างเขา...ที่ทำๆอยู่ทุกวันนี้มันไม่ใช่ของเรา  ทำดียังไง  ทำเหนื่อยยังไง..มันก็เป็นของเขา....ครับเมื่อมีโอกาสตรงนี้..มีโอกาสที่มีตัวตน มีร้าน มีสินค้า มีวิธืคิด วิธีทำ เป็นของเราเอง..ครับนี่แหละครับเหตุผลที่ทำและชอบทำเหตุผลหลักๆใหญ่ๆก็เหตุผลอันนี้แหละ.....งานที่เราทำเอง  เราปลดปล่อยมันออกมาเองไม่ว่าจะเรื่องอะไร..เหตุผลง่ายๆ คือเรามีอิสระ  เพราะมันคือตัวเราเองล้วนๆ..ครับตัวเลขนี้เนี่ยนะครับมันก้ไม่ใช่ตัวเลขเพียวๆ ของคนที่สนใจหรือบังเอิญผ่านมาเท่านั้นนะครับ  จริงแล้วเนี่ย  มันจะมีตัวเลขของเราเนี่ยปนออกมาด้วย..เพราะตัวเลขมันขึ้นด้วยตอนเราต้อง update ร้านของเรา  ที่แน่ๆเนี่ยเกือบทุกวันก็ว่าได้  ถ้าไม่สลบเพราะเมาค้าง หรืิอไข้ขึ้น..แต่ก็เป็นตัวเลขที่ไม่ได้ทำให้ตัวเลขนี้แกว่งมากมายอะไรนักนะครับ...ครับวันนี้เอาแค่นี้ก่อนดีกว่า ใกล้เลิกง่นแล้ว เดี๋ยวเจ้านายจะว่าเบียดเบียนเวลาเกินไปครับ..ใครหลงเข้ามาอ่าน  ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาเยี่ยมชมร้านนายขรรค์นะครับ//ขอบคุณครับ..

วันนี้จะลองมานั่งนึกดูว่า นักเขียนเก่าคนไหนบ้างที่มีหนังสือที่คนตามล่าหามาเป็นสมบัติส่วนตัวเพื่อเอามาเป็นcollection ส่วนตัว...อันดับต้นๆ...อันดับแรกต้องแยกประเภทหนังสือนินึงก่อนนะครับไม่งั้นจะตีกันเถียงกัน...เอาเป็นว่าเริ่มที่ประเภทวรรณกรรมก่อนนะครับ..อันนี้แยกซอยไปนิดนึงต้องเป็นวรรรกรรมขนาดสั้นไม่ถึงกับที่เราเรียกว่านวนิยายนะครับ และรวมกับเรื่องสั้นเข้าไปด้วยก็ได้...แน่นอนครับชื่อต้นๆทีลอยเข้ามาตอนนี้นะครับ.....แข่งกันมา2 ท่าน ท่านแรกคือท่านมนัส จรรยงค์.....อีกท่านคงเป็นใครไม่ได้ครับ..ท่านพญาอินทรีของผม ท่านรงค์ วงษ์สวรรค์...///หนังสือของ 2 ท่านนี้นะครับรุ่นพ่อ รุ่นแม่ ลงมาถึงรุ่นผม แล้วก็รุ่นน้องลงไปซัก10-20 ปี..น่าจะตามเก็บทัน แล้วก็น่าจะเคยอ่านมาไม่มากก็น้อย...หนังสือของ2 ท่านนี้นะครับเมื่อไม่น่าเกิน4-5 ปีก่อน ราคาไม่วิ่งขนาดนี้นะครับ  ผมบอกตรงๆ หนังสือเก่าๆของท่านผมเดินซื้อเล่มนึงไม่ถึง50บามก็มีบางเล่ม นี่หมายถึงร้านหนังสือเก่าเป็นหลักเป็นฐานนะครับ ไม่ใช่ของหลุดแบกะดิน.....แต่เดี๋ยวนี้ยากครับ..200..250...350..500..700..1000..1500....เห็นไหมครับวิ่งขนาดไหน นั่นแหละครับราคาหนังสือจริงๆ ตอนนี้.......ราคาต้นๆ ที่ว่ามาเริ่มจากประมาณ200.00 เนี่ยนะครับ ผมบอกให้เลยนะครับสำหรับ น้องๆ หลานๆ ที่สนใจหนังสือของ2ท่านนี้...ถ้ายังไม่มีแล้วอยากเก็บสะสม เพื่ออะไรก็แล้วแต่..อย่ามัวเสียดายนะครับ...เริ่มเก็บได้เลยครับ..ถ้าพอที่จะเก็บได้..แน่นอนเหลือเกินอีก4-5 ปีข้างหน้า  นอกจากไม่เห็นราคานี้แล้ว ท่านก็จะไม่ค่อยได้เห็นหนังสือกันอีกต่างหาก............ใครหลงเข้ามาอ่านในนี้นะครับสรุปง่ายๆเลยนะครับ...ใครมีโอกาสเจอหนังสือของ2ท่านตอนนี้ไม่ว่าเรื่องไหน..ขอแนะนำให้เก็บนะครับ...และเพราะไม่ใช่เก็บให้ฝุ่นจับนะครับ  ได้แล้วก็อ่านนิดนะครับ  ท่านจะได้รู้ว่า  สุดยอดของสุดยอดนักเขียนเป็นยังไง อุบายการเขียน การใช้ภาษาเป็นยังไง ท่านจะได้รู้จริงๆว่าทำไม ใครๆถึงรัก เคารพ เทิดทูน วรรณกรรมของทั้ง2ท่านนี้..........ครับ  นี่แหละclassic book ของเมืองไทย.....จากปลายปากกาของสุดยอดนักเขียนเมืองไทยผู้ล่วงลับ...........ขอคารวะท่านทั้งสองด้วยความเคารพครับ..........นายขรรค์

จริงๆก้ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรหรอกนะครับวันนี้..บังเอิญด้วยความแก่ ความล้าสมัยในเรื่องคอมฯ ก็ค่อยๆเข้ามาดูวิธีการจัดการหน้าร้านที่จริงๆ ก็เปิดมานานแล้ว แต่บอกตรงๆ ใช้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วยกับราคาที่เสียไป ในการทำเว็บขายหนังสือหรอก..เพราะบอกตรงๆ ทำอะไรได้บ้าง ทำอะไรไม่ได้จนถึงทุกวันนี้ยังงกๆเงิ่นอยู่เลย....เทคนิคที่เขาให้มากับราคาที่เสียไปเนี่ยคิดว่าเอามาใช้ไม่ถึงครึ่งเลยมั้ง....วันนี้ลองเข้ามาเขียนบล็อกของตัวเองแล้วก็จะลองดูซิเขียนแล้วจะเอาไปไว้ตรงไหน หรือจะทำยังไงเพื่อที่จะแสดงบนหน้าร้านได้ เพื่อให้คนอื่นเข้ามาอ่านได้....//มีอยู่บทความอันนึงเขียนไว้นานแล้วก็เพิ่งเห็นนี่แหละ เพราะตอนนั้นเขียนไว้เพื่อที่จะไปไว้ในบล็อกของเรา..ไหงทำไปทำมามันหายไปไหนก็ไม่รู้ เพิ่งมาเห็นนี่แหละ  ตอนที่เขียนบทความอันนี้วันนี้แหละ...ใครมาอ่านบทความอันนี้ก็คงไม่ต่อว่าผมนะครับว่าเขียนอะไรไม่รู้เรื่องเลยไม่มีสาระอะไรเลย....ครับมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆล่ะครับ.......ลองครับลองเขียน ว่าจะเขียนแล้ว แล้วจะทำยังไง ทำให้มันมีประโยชน์ โดยที่มันเอาไปแสดงบนหน้าร้านได้........ขอลองนะครับ

ความตั้งใจล่าสุดที่คิดว่าจะทำอะไรดีกับร้านหนังสือนายขรรค์ หลังจากที่จะไปupdate web เนื้อที่ที่มีอยู่ในปัจจุบันไม่พอซะแล้ว...ก็เลยเอาไงเอากันเสียเงินเพื่อแลกกับความมันที่จะทำร้านหนังสือของเราให้มันมีตัวตนอยู่บนโลกออนไลน์ต่อไป....อันดับแรกคือหนังสือเก่าที่กำลังทะยอยเดินทางเข้ามาหาเรา  ก็ต้องไล่ลงรูปภาพ ลงรายละเอียดให้เร็วที่สุดลงหน้าร้านให้เร็วที่สุด..(งานที่ไม่มันเลยสำหรับคนแก่)  ..อันดับ2.ก็คือประเด็นที่กำลังจะพูดนี่แหละ...ตั้งใจว่าจะรวบรวมรายชื่อ/นามปากกา/ประัวัติผลงานของบรรดานักประพันธ์เก่าทั้งหลาย  ที่ทางร้านได้นำมาอยู่ในร้านทุกๆท่านเลย ..ไม่รูั้ว่าจะรอดไหม..ก็จะค่อยทำไปพร้อมๆกับอายุของร้านที่มากขึ้นๆ...เว็บนี้ ร้านนี้ก็5เดือนแล้ว...เนี่ยก็คือความหวังและงานที่ว่าจะทำให้กับร้านของตัวเอง  ร้านที่พวกๆกันบอกทำเอามันนี่แหละ..ทำไปทำมาก็มันจริงๆ....แต่จะไม่มันก็อีตอนผ่านไปวันแล้ววันเล่ายังขายไม่ได้ซักที..55555....